Puzzelen met tijd: tips gevraagd!

/
13 Comments
Eind januari :

We voelen ons super. 30 jaar geworden, een leuk ritme met Seppe, genieten van mama zijn, tijd met het ventje, veel naaien, regelmatig me-time. We sporten veel en de kg vliegen eraf.

Eind februari:

Moe, zin om op de zetel te vegeteren. Het ritme is kwijt. Stress, ik zaag en klaag. We hebben al een lange tijd niet gesport, geen energie en er kwam al een halve kg terug bij. Chaos in mijn hoofd. Alles wordt vergeten en niets wordt degelijk afgewerkt. Van naaien is amper sprake.

Het verschil kan niet groter zijn...

Ik ben terug aan het werk!

Zoals het voorgaande al verraad: het lukt niet zo goed en ik vraag jullie hulp! 



Het valt moeilijker dan verwacht.
Ik doe, ik ga naar het werk, breng Seppe op tijd naar de crèche. In het weekend kuis ik ijverig mijn huis (uit schrik de controle hierover te verliezen). Iedere avond blijf ik bezig.
Maar ik loop rond zoals een kieke zonder kop. Alles wordt vergeten en niets is onder controle.

Er heerst in mijn hoofd een grote schrik dat de komende maanden zullen bestaan uit werk, kindje en huishouden doen. Geen tijd voor mij, geen energie om te sporten en een naaimachine dat stof staat te vergaren.
Dit wil ik niet! Dit ben ik niet!

Ik kreeg deze week te horen dat mijn bureau ineens verhuist. Veel verder van huis.
Te ver van huis.
Vervoer wordt een nachtmerrie. Nog minder tijd thuis.
Ik kan dit even niet verwerken, er is geen ruimte in mijn hoofd om oplossingen te zoeken.
Denken is niet mogelijk.

Mijn reactie op het slechte nieuws was duidelijk: Ik ben niet echt supergoed bezig.
Tijd voor verandering. Voor het zoeken van tips en een planning.

Dus hierbij mijn vraag: 

Wie heeft er tips omtrent werk-kindje, wie kent er toffe artikelen omtrent tijd inplannen. Wie kent er blogs vol mama tips of verhalen van anderen??? Shoot! Alle raad is welkom! 

Spam gerust je eigen blog! Geen gene, ik kan het gebruiken! 

Al een geluk zien we ons ventje supergraag en geeft me dat enorm veel energie! 






You may also like

13 opmerkingen :

  1. Het verhuizen van je werk, dat is helemaal niet leuk, en zeker niet nu! Hopelijk vind je een haalbare oplossing!
    In verband met je tijdprobleem kan ik je niet helpen, maar dat is wel iets waar ik zelf een beetje schrik voor heb binnen een aantal maanden. Dus ik volg graag mee wat andere mensen als raad hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Erg herkenbaar! Het is een rollercoaster. De ene dag (week/ maand) vlieg je, de andere dag kun je niks. Bij mij is het sleutelwoord acceptatie. Ik kan er weinig aan veranderen en hoop op die dagen dat het Ventje overdag wil slapen. Ik ga stof kopen, om mezelf op te vrolijken en om mezelf te verplichten die mooie stofjes ooit te gebruiken.
    Als ik niet vecht tegen mezelf, is het minder erg en weet ik dat er een moment komt dat het wel goed gaat. Je bent niet de enige! Succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. I feel your pain ... wat mij enorm geholpen heeft, is een poetshulp met dienstencheques. Ik wou echt nooit een poetshulp zei ik vroeger, want vreemden in huis zag ik niet zitten. Maar hoe fout was ik. Ik zou haar niet meer kunnen missen. Eindelijk mijn weekend terug, elke dinsdagavond kom ik thuis in een proper huis. Het enige wat ik op zaterdag even moet doen is de living en keuken stofzuigen. Het is echt een zalige oplossing geweest voor ons ...

    Probeer het gewoon eens en je kunt dat opzeggen wanneer je maar wil. Je zult zien, je geraakt herboren! ;-)

    Groetjes

    Jo-Lynn

    Http://tussensoepenpatatten.WordPress.com

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey, Pff wat pakt je verhaal me toch. Maar je bent niet de enige die dit meemaakt. Sinds de komst van Rune (nu 3 jaar) heb ik nooit echt tijd voor mezelf gemaakt (misschien heb ik daar minder nood aan?) Maar toch, af en toe mag je je frustratie eens uiten, zeker wanneer je nu merkt dat het wat minder gaat. Je bent echt niet alleen... Mijn plan om mijn kilo's kwijt te geraken, zitten al vér weg :-( Wanneer?? Snap soms niet hoe andere mensen de tijd hebben om huishouden te doen, te sporten, ... Ik zit wel in behoorlijk wat facebookgroepjes waar je eens terecht kan met vragen, tips... Eentje daarvan: Help! Mijn huishouden is chaotisch! Af en toe eens wat humor maakt ook al veel goed ;-) Mijn gyn zei dat ik "selectief" moest kuisen :-) Daar denk ik nog vaak aan. Ik ben blij dat het proper ligt en dat het opgeruimd is. Ik kom er heus niet aan toe om elke week mijn hele huis gekuist te krijgen (en ik vind quality time met gezin ook wel veel belangrijker eerlijk gezegd).
    Kop op, het komt goed!! En als je er verder over wil praten, spreek me gerust aan!
    Grtjes
    Sabrina

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Relativeren is het grote toverwoord. ALs je èn gezinsleven èn professioneel leven èn sociaal leven èn nog tijd voor jezelf wil hebben is relativeren het grote woord. Je moet wel want je kan niet op alle vlakken tegelijk perfect zijn. Soms is goed goed genoeg. Wat vandaag niet gedaan is doen we morgen. Jezelf niet voorbij hollen en vooral geen slaaf worden van jezelf. Daarom hebben wij bijvoorbeeld besloten om een poetsvrouw te nemen zodra er kinderen kwamen. En ons huis ligt er niet altijd bij alsof het recht uit een magazine komt maar dan is dat maar zo. Bij ons wordt er geleefd en zitten we niet in een museum. Het is dus van alles een beetje want alles te gelijk gaat helaas niet maar de kinderen komen op nummer 1. En heel af en toe moet je jezelf eens op 1 zetten om het allemaal vol te houden en daar moet je geen schuldgevoel over hebben. De blog : mamavanvijf is inspirerend, een mama van vijf kinderen die nog voltijds werkt. Ik ben een mama van twee die 75% werkt.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. You can do anything but not everything. En niet alles wat kan,moet. Mijn ervaring is dat dat fases zijn die voorbij gaan, ooit komt de tijd terug. Je zo weinig mogelijk opjagen. Ik heb mij neergelegd bij het feit dat ik niet en kan lopen, naaien, lezen, knutselen. Keuzes maken, ook al is dat moeilijk...
    En eens herevalueren of je je werk nog wil doen? Ik ben na mijn eerste kind naar een minder stressvolle job dichter bij huis overgestapt.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Toen ik terug aan de slag ging na mijn laatste zwangerschap was mijn werk ook verhuisd naar een veel verdere locatie. Maar ik heb een goed ritme gevonden nu: ik mag een dag van thuis uit werken, die dag steek ik ook mijn wasmachines in, iets wat ik vroeger in het weekend deed. Ik heb er ook voor gekozen om 4/5 de te werken en dat geeft meer rust. Na mij eerste zwangerschap werkte ik nog twee jaar voltijds maar toen zat ik heel de tijd in dezelfde situatie als jij nu en dat is echt niet gezond. Het betert wel wat als je kindje ouder wordt, op de een of andere manier sijpelt die tijd voor jezelf dan toch weer binnen :) . Ik probeer nu vooral mijn weekends vrij te houden en het huishouden in de week te doen en nu kunnen we toch meer genieten :) het is even zoeken maar komt wel goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Als moeder van vier (14 en 12 en een tweeling van 7) die 4/5den werkt, met een man die dagelijks van 9u tot 21 a 22u de deur uit is, kan ik je meegeven wat het voor ons leefbaar houdt :
    - ik werk op maandag thuis (zalig na een druk weekend)
    - koken doen we vaak voor 2 dagen, de dagen dat er niet moet gekookt worden, verloopt de 'avondspits' met de kinderen veel rustiger en vlotter
    - ik ben thuis op woensdag al sinds de oudste nog baby was, een rustpunt voor mama en kids
    - een weekmenu en boodschappen op woensdag voor de hele week
    - ik heb een poetsvrouw met dienstencheques en eens je dat gewoon bent kan je dat echt niet meer missen
    - mijn man en ik gunnen elkaar heel erg onze nood aan me-time en spreken dan ook vaak af dat de ene instaat voor kids en huishouden terwijl de andere zijn handen vrij heeft om iets voor zichzelf te doen (gaan lopen, iets naaien, naar de film,...) en de batterijen terug op te laden.
    De sleutelwoorden hier zijn organisatie, tijd stelen en vooral de lat niet te hoog leggen. Dat hebben we zelf ook allemaal moeten leren, het gaat niet vanzelf van bij het begin. Geef jezelf de tijd om een nieuw evenwicht te vinden. Veel goede moed !

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Met een woon-werk verkeer van 2min stappen ben ik geen goede referentie maar wat ten Khadetjeshuize de norm is; je kunt niet alle ballen in de lucht houden, kies welke je laat vallen en loop daar niet lastig over. Een huis dat immer en altijd aan de kant is, is een vallende bal. Een die omhoog moet blijven is creatieve tijd voor mezelf.
    Om ons huishouden draaiende te houden, wordt in het weekend vooruitgekookt (in het dubbel; zodat er ook een portie in de diepvries kan) en wordt een weekmenu opgemaakt (=denken/tijd verliezen in de week uitschakelen).
    Het helpt ook dat de kinderen ondertussen wat groter - en zelfstandiger - zijn, maar dat helpt jou NU natuurlijk niet...

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik heb helaas geen advies, ik ben hard met mijn hoofd tegen de muur geknald... ik hoop dat je goede tips krijgt en je weg vindt!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wij verwachten ons eerste kindje half juli en ook ik stel mij soms de vraag hoe zal ik het allemaal bolwerken.
    Ik heb dit weekend het boek 'HAPPY MAMA' gekocht, geschreven door Erika van Tielen. Ik hoorde van vrienden dat zij in dit boek een eerlijk beeld geeft van zwanger- en ouderschap. Deze avond begin ik er in te lezen.
    Ik volg ook al een tijdje de blog 'http://www.mamavanvijf.be/'. Ze post heel regelmatig korte berichtjes over het reilen en zeilen van haar gezin. Ze haalde al verschillende malen aan dat 'het niet te hoog leggen van de lat' en 'het kunnen relativeren' helpen bij het runnen van haar gezin.
    In het begin van mijn zwangerschap had ik erg weinig energie. Sporten, naaien, bloggen, ... het lukte me allemaal niet meer. Dit zorgde voor frustraties tot ik er anders mee omging/over dacht.
    Heel veel succes!
    Ik kijk uit naar je verslag van 'maart'.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hey Anske, zo herkenbaar allemaal...
    Me time bij mij? Elke zaterdag ochtend als slaapt (tussen 11 en 12.30u slaapt hij) ist jogging time. 1x per week, niet veel, maar ik ga dan wel voor de 10km... Meer als genoeg per week voor mij.
    Voor de rest doe ik mn huishouden op maandag en donderdag. Dan ben ik thuis! Ook tijdens slaapkes vn Alec. familiebezoekjes en speeltuinmomentjes zijn verder 'me-time' geworden. Ik geniet daar nu even veel van als 'me- time' van vroeger... Maar das ieder voor zich he. Je komt binnenkort in een fase dat Seppe geniet van de speeltuin of van het spelen met andere kindjes. Mss vindt jij dit ook kei hard genieten dan en is dit dan ook me-time voor jou. Ik vind hoe ouder Alec wordt, hoe meer ik alles gecombineerd krijg en hoe beter ik mij voel (meer gestructureerde dagen? Meer vaste slaapkes? Meer kunnen inplannen?...) . Het is allemaal nog nieuw. Mogelijks valt alles wel op zn plooi binnen dit en enkele weken.

    Veel succes ! X

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ah, al die verplichtingen (die we onszelf soms opleggen) het is op veel plaatsen zo! Echte tips kan ik niet geven, behalve proberen te relativeren, en niet alles perfect willen doen. Toen ik besefte dat het niet meer lukte ben ik 4/5de gaan werken (nog geen moment spijt van gehad) en we hebben een poetshulp, die meestal ook een groot deel van de strijk weg werkt. Ik moet tijd over houden om te naaien, of ik word gek. En daarvoor blijft de afwas al wel eens staan, maar dat is dan maar zo. Succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen