Weeral besef ik dat ik zoveel patroontjes en boeken liggen heb waar ik veel te weinig mee doen.
Toch blijf ik steeds ieder nieuw boekje bekijken en krijg ik het 'ik wil dat hebben gevoel'.
Met dit gevoel wil ik later iets doen. Hier ga ik dus nog iets voor verzinnen :-).

Maar nu:
Dankzij een leuke swap waar ik aan meedoe haalde ik na lange tijd het "zo geknipt" boek uit mijn schap.
Totaal onterecht was het stof aan het vergaren. Het blijft een super boek!

Voor de swap moesten we het opvouwbaar tasje maken. Mijn testversie zagen jullie al verschijnen. Deze werd aan mijn tante gegeven.
De versie van de swap is nog niet verstuurd dus kan ook niet getoond worden.
Ik toon jullie nu de versie die ik voor mezelf maakte. Ik vond namelijk dat ik er zelf ook eentje verdiende :-)

Op het stofje werd ik op slag verliefd toen ik het in de kringloopwinkel zag liggen. Vele meters voor geen geld. Dat geeft me steeds een zalig gevoel! :-)